44 Beden yumuşacık ve birazda kışlık sayılabilecek bir elbise. Büyük bedende diktiğim elbiselerin bir örneği, göğüsten robalı. Ben 44 beden olmama ragmen kıyafet bulmakta zorlanıyorum, bulduklarımda ya istediğim gibi olmuyor ya da normallerden daha pahalı oluyor. Yıllardır dikiş dikiyorum ve artık bu becerimin bir işe yaramasını istiyorum:) Bu elbiseyle birlikte bir kaç tane daha paylaşacağım ve bunlar birer örnek oluştursun istiyorum. Büyük bedende istenileni mağazalarda bulmak biraz zor.Aslında 38 bedende diktiğim bir çok kıyafette mevcut fakat önceliği az bulanlardan yana kullanmak istedim. Elbiselerin mankenliğini de ben üstlendim..:) Bu yayınladıklarımı, başlangıç için piyasadaki fiyatlardan daha düşük söyleyeceğim. İlgilenirseniz bana mail yoluyla ulaşın lütfen...:)
Elbiselere bayıldım. Ben de üst beden 42, annem ve teyzem gibi, omuzlar geniş, pehlivan değilse bile sporcu gibi, alt beden 44 halalarım gibi:))) Normal bedenlerin 42sine omuzlarım girmiyor. 44 beden alsam göğüsler bol geliyor, omuzlar sarkıyor. Büyük bedenin en küçüğünü almaya kalksam her yeri sarkıyor, ablamın kıyafetini çalmışım gibi. Küçük bedenin en büyüğü ile büyük bedenin en küçüğü arasında bir yerdeyim:)
YanıtlaSilŞaka bir yana ülkemizde kıyafetlerin beden standardı olmadığını düşünüyorum. Birbiriyle alakası olmayan iki kıyafete bir marka 42 derken diğeri 46 diyebiliyor. Yanyana duran iki mağaza arasında kilo mu aldım yani?
Yaklaşık 17-18 senedir ben de dikiş dikerim. Daha çok kafa dağıtmak için. Bazan da ihtiyaçtan. Genellikle Ankaraya gidince sezon alışverişimi topluca yapıyorum. Hatta üstüme duruşunu beğendiğim bir şey olursa 1-2 rengini de birlikte alıyorum. Afyonda fazla bir şey yok. Ha 36-38 bedenim diyorsanız, herşey var o ayrı:(
Onca senedir dikiş dikerim hiç elbise dikmedim. Hatta sanırım çocukluğumdan beri, oğlumun sünneti hariç, hiç elbisem de olmadı. Elbiseleriniz beni yüreklendirdi valla. Ellerinize sağlık.
Sormayın valla Nurten Hanımcım, şu beden-ölçü konuları beni de mahvediyor:) Allahtan kendim dikebiliyorum, elimden geliyor. Böyle bakılınca dikiş ihtiyacım aslında.. Ama artık ruhen de ihtiyaç. Bakın blog açtım dikiş dikmekten bilgisayarın başına oturupta yeni paylaşımlar yapamıyorum. Elim hep iğnede-iplikte:)) En ufacık bir ilhamınıza bile sebep olabilirsem ne mutlu bana:):)
YanıtlaSil